- Hebben leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen een andere kijk op de Drie-eenheid dan de meeste christenen?
- Zijn God, Jezus Christus en de Heilige Geest één wezen of drie personen volgens de mormonen?
- Wat is het verschil tussen de Godheid en de Drie-eenheid in de leer van de Heiligen der Laatste Dagen?
Leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (HLD) geloven voluit in God de Vader, Zijn Zoon, Jezus Christus, en de Heilige Geest. De kerk gebruikt echter de term ‘de Godheid’ om naar deze drie goddelijke personen te verwijzen, en verwerpt de traditionele leer van de Drie-eenheid zoals deze in de vierde eeuw na Christus werd geformuleerd.
Het verschil ligt in de aard van deze drie personen.
1. Wat mormonen geloven over de godheid
De leer van de HLD over de Godheid is gebaseerd op de ervaringen en openbaringen van de profeet Joseph Smith, in het bijzonder het Eerste Visioen.
- Drie afzonderlijke, verheerlijkte personen: Leden van de HLD geloven dat God de Vader, Jezus Christus (de Zoon), en de Heilige Geest drie afzonderlijke, onderscheiden personen zijn. Ze zijn niet één enkel, onbegrijpelijk wezen.
- Fysieke lichamen: God de Vader en Jezus Christus hebben een volmaakt, verheerlijkt lichaam van vlees en beenderen. Dit geloof is gebaseerd op het verslag van Joseph Smith die in Zijn eerste visioen twee afzonderlijke, schitterende wezens zag staan. Jezus Christus benadrukte dit ook na Zijn opstanding toen Hij zei: ‘Een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals u ziet dat Ik heb’ (Lucas 24:39).
- De Heilige Geest: De Heilige Geest is een persoon van Geest, zonder lichaam van vlees en beenderen. Dit stelt Hem in staat om als een geestelijke invloed overal aanwezig te zijn en om troost, leiding en getuigenis aan de mensen te geven.
2. ‘Één in doel’ versus ‘één in wezen’
Het grootste theologische verschil met de traditionele Drie-eenheidsleer (waarin de drie personen één in wezen of substantie zijn) ligt in de aard van hun eenheid.
- Volmaakte eenstemmigheid: De Godheid is ‘één’ in de zin dat alle drie de personen volkomen één van doel zijn. Ze zijn perfect verenigd in de uitvoering van het plan van God de Vader, gericht op het brengen van onsterfelijkheid en eeuwig leven voor de mensheid. Ze spreken met één stem, en hun leringen zijn perfect in harmonie.
- De betekenis van het geloof: Door te geloven dat God en Jezus Christus afzonderlijke, verheerlijkte wezens zijn, benadrukt de HLD dat God de Vader letterlijk de Vader is van onze geest, en dat we letterlijk geschapen zijn naar Zijn beeld, zowel geestelijk als fysiek (of in de gelijkenis van Zijn verheerlijkte fysieke vorm).
3. Eerlijk perspectief: de historische context
Het is essentieel om te begrijpen dat de leer van de Drie-eenheid zoals de meeste christelijke kerken die belijden, niet rechtstreeks uit de Bijbel komt, maar een ontwikkeling is die plaatsvond in de vroege eeuwen na Christus.
- Verloren duiding: De HLD gelooft dat de oorspronkelijke, duidelijke leringen over de Godheid – zoals Jezus Christus die na Zijn doop de stem van Zijn Vader hoorde en de Geest op Zich zag neerdalen (drie onderscheiden wezens) – geleidelijk verloren zijn gegaan door vervolging en de invloed van de seculiere Griekse filosofie.
- Concilie van Nicea (325 n. Christus): Het keerpunt kwam in 325 na Christus toen leiders van de vroege kerk tijdens het Concilie van Nicea samenkwamen. Zij debatteerden over de aard van Christus en Zijn goddelijkheid. Dit concilie en de daaropvolgende concilies creëerden de geloofsbelijdenissen (zoals de Geloofsbelijdenis van Nicea) om de goddelijke aard van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest te definiëren als één wezen (homoousios).
- De noodzaak van herstelling: De HLD gelooft dat deze theologische formuleringen, hoewel bedoeld om Christus‘ goddelijkheid te verdedigen, feitelijk de ware aard van God als een volmaakte, liefdevolle Vader verduisterden en Hem veranderden in een onbegrijpelijke, vormloze geest. De openbaringen aan Joseph Smith vormden de herstelling van de oorspronkelijke, duidelijke Godheidsopvatting.