- Wat is de betekenis van de naam van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen?
- Waarom heten leden van de kerk van Jezus Christus nu ‘heiligen der laatste dagen’?
- Welke boodschap zit er verborgen in de lange naam van de kerk?
De volledige, officiële naam van de kerk – De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen – is de naam die door God via openbaring aan Joseph Smith in 1838 is gegeven. Elk deel van de naam draagt een specifieke, theologische betekenis die de kernovertuigingen en de unieke rol van de kerk in de christelijke wereld verklaart. Het is een duidelijke samenvatting van wat leden geloven over hun rol in de geschiedenis van het christendom.
1. ‘De kerk van Jezus Christus’
Dit is het meest fundamentele en belangrijkste deel. Zoals in de voorgaande vraag besproken, benadrukt dit gedeelte de centrale focus van het geloof.
- Jezus Christus is het hoofd: Door ‘van Jezus Christus’ in de naam op te nemen, wordt duidelijk gemaakt dat Hij het hoofd is, de stichter, de Zoon van God en de Heiland van de wereld. Het is Zijn kerk, niet de kerk van Joseph Smith of Mormon of van enige andere menselijke leider. Dit element verzekert bezoekers en lezers onmiddellijk dat de leden van de HLD zichzelf zien als toegewijde christenen die de verzoening van Christus centraal stellen.
- De oorsprong: De term ‘De Kerk’ (met het lidwoord ‘De’ met een hoofdletter) impliceert de unieke positie. Leden geloven dat dit de herstelde vorm van de oorspronkelijke kerk is, de kerk die Christus organiseerde toen Hij op aarde was, compleet met priesterschap en apostelen.
2. ‘Van de heiligen’
De term ‘heiligen’ klinkt in hedendaags Nederlands misschien wat archaïsch, maar heeft een diepe, bijbelse betekenis.
- Bijbelse terminologie: In het Nieuwe Testament werden alle gedoopte volgelingen van Jezus Christus simpelweg ‘heiligen’ genoemd (zie bijvoorbeeld de Brieven van Paulus). Het had niets te maken met perfectie of heiligverklaring zoals later in andere tradities. Het verwees naar degenen die een verbond hadden gesloten om Christus te volgen en die door hun doop ‘geheiligd’ of ‘afgezonderd’ waren om God te dienen.
- Een oproep tot discipelschap: Door zichzelf ‘heiligen’ te noemen, bevestigen de leden dat ze ernaar streven christelijk te leven in de ware zin van het woord: als discipelen die zich toewijden aan de leerstellingen en geboden van Jezus Christus.
3. ‘Der laatste dagen’
Dit deel verklaart de theologische context waarin de kerk zichzelf plaatst in de geschiedenis van de mensheid.
- Herstelling en einde van de tijd: ‘Laatste dagen’ verwijst naar de periode waarin we nu leven, vóór de Tweede Komst van Jezus Christus. Volgens het geloof van de HLD was de oorspronkelijke Kerk die Christus stichtte na de dood van de apostelen ten onder gegaan (de Grote Afval). De ‘laatste dagen’ zijn de tijd waarin God beloofd heeft alles te herstellen. De kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen gelooft dat de kerk, het priesterschap, en alle bijbehorende waarheden en verordeningen, opnieuw op aarde zijn hersteld in deze laatste periode.
- Een voortzetting: Het onderscheidt hen ook van de ‘heiligen van de eerste dagen’ (de christenen in de tijd van het Nieuwe Testament). Leden geloven dat ze dezelfde kerk zijn, alleen op een later, cruciaal moment in de geschiedenis hersteld.